Dobór między systemami bezprzewodowymi pracującymi w paśmie UHF a tymi funkcyjnymi na 2,4 GHz zależy od środowiska pracy i wymagań co do niezawodności i zasięgu. Jeden nie zawsze góruje nad drugim – oba mają swoje zalety i ograniczenia.
1. Pasmo pracy i dostępność częstotliwości
- Systemy 2.4 GHz korzystają z ogólnodostępnego pasma ISM, dostępnego na całym świecie. Brzmi to wygodnie, ale to samo pasmo jest intensywnie używane przez Wi-Fi, Bluetooth, mikrofalówki, kamery bezprzewodowe czy konsole do gier. W zatłoczonym środowisku (np. centrum konferencyjne, targi, festiwale) może to powodować problemy z zakłóceniami i stabilnością połączenia.
- Systemy UHF działają w przydzielonych blokach częstotliwości (najczęściej 470–865 MHz, w zależności od kraju). Pozwala to na ręczne lub automatyczne przełączanie kanałów, co daje większą kontrolę nad zakłóceniami i stabilniejsze działanie w wymagających warunkach.
2. Różnice w propagacji sygnału
- 2.4 GHz wykorzystuje krótsze fale, które mają trudności z przenikaniem przez przeszkody, ściany czy ciało ludzkie. Dobrze działa w zasięgu „line-of-sight” (nadajnik i odbiornik widzą się bez przeszkód), ale przy większych dystansach lub w zatłoczonym eterze sygnał może się destabilizować.
- UHF wykorzystuje dłuższe fale radiowe, które znacznie lepiej radzą sobie z przeszkodami i dają stabilniejsze połączenie w realnych warunkach scenicznych czy plenerowych.
3. Analogowy a cyfrowy system UHF – gdzie jest różnica?
Pasmo UHF samo w sobie nie jest ani analogowe, ani cyfrowe – różnica dotyczy sposobu przesyłania sygnału audio:
-
Analogowy UHF (np. Sennheiser EW G4, 2000 Series):
- Modulacja FM, użycie „compandera” (kompresja i ekspansja dynamiki).
- Bardzo niskie opóźnienie (praktycznie 0 ms).
- Standard branżowy przez dekady, ale mniej precyzyjne odwzorowanie dynamiki w porównaniu do cyfrowych systemów.
-
Cyfrowy UHF (np. Sennheiser EW-D, Digital 6000, Digital 9000):
- Sygnał audio przetwarzany do postaci cyfrowej i przesyłany jako dane.
- Brak compandera, pełny zakres dynamiki do 134 dB.
- Minimalne opóźnienie (1,9–3 ms).
- Lepsza odporność na zakłócenia i stabilność sygnału.
4. Przykłady systemów cyfrowych UHF Sennheiser
Broadcast / produkcja wideo
- EW-DP – kompaktowy, cyfrowy UHF dla filmowców i reporterów ENG.
- SpeechLine Digital Wireless (SLDW) – system do zastosowań konferencyjnych i edukacyjnych, działa w paśmie 1,9 GHz (alternatywa dla UHF).
Nagłośnienie live / koncerty
- EW-D / EW-DX – wszechstronne systemy cyfrowe UHF dla zespołów, teatrów, eventów, z pasmem do 88 MHz i latencją 1,9 ms.
- Digital 6000 – profesjonalny system tour/rental, bezkompresyjna transmisja, pasmo 244 MHz, obsługa setek kanałów w środowisku z dużym zagęszczeniem RF.
- Digital 9000 – flagowy system high-end (24-bit / 96 kHz), stosowany w największych produkcjach koncertowych i operowych, gdy priorytetem jest absolutnie czysty dźwięk i niezawodność.
5. Kiedy wybrać które rozwiązanie?
-
2.4 GHz:
- Dobre rozwiązanie dla małych zespołów, twórców treści, edukacji, gdy środowisko RF jest niezbyt zatłoczone.
- Plusy: łatwość obsługi, niższy koszt.
- Minusy: ograniczony zasięg, wrażliwość na zakłócenia.
-
UHF:
- Standard profesjonalny w live sound i broadcast.
- Większa elastyczność, lepsza propagacja sygnału, stabilność nawet w trudnych warunkach radiowych.
- Cyfrowe systemy (EW-D, Digital 6000, Digital 9000) zapewniają jakość porównywalną z połączeniem kablowym.
Podsumowanie
Nie ma jednego „najlepszego” pasma czy systemu – wybór zależy od środowiska pracy, wymaganej jakości i budżetu.
- 2.4 GHz sprawdzi się w prostych, kontrolowanych warunkach.
- UHF to rozwiązanie profesjonalne, oferujące większą pewność działania i lepsze możliwości w trudnych warunkach scenicznych i broadcastowych.
- W nowoczesnych systemach cyfrowych UHF (np. Sennheiser EW-D, Digital 6000, Digital 9000) można oczekiwać najwyższej jakości dźwięku, dużej dynamiki i stabilnego działania nawet w wymagającym środowisku RF.
Więcej szczegółów:
Producent: https://sennheiser.pl
Dystrybutor: https://aplauzaudio.pl
