Nowe monitory Prodipe PRO5 V3 to już trzecia wersja tych odsłuchów studyjnych. Na pierwszy rzut oka prezentują się przyzwoicie. Pora przyjrzeć (posłuchać) się im z bliska.
Pierwsze co to wygląd i zawartość pudełka. Po otwarciu okazuje się, że w środku mamy w bezpieczny sposób zapakowaną sztukę – otuloną z góry i dołu miękkimi, sztywnymi wkładkami. W kartonie znajdziemy także woreczek ze środkiem chroniącym przed wilgocią. Oprócz monitora mam też kabel zasilający (długość 1,40m) i instrukcję w języku francuskim i angielskim. Po wyciągnięciu z pudełka, co jest nie lada wyzwaniem – jest dość ciasno zapakowany i automatycznie myślimy o potrzebie trzeciej ręki:) – naszym oczom ukazuje się dobrze, acz prosto wyglądająca kolumna.
Z tego co udało mi się wyczytać producent od razu serwuje trzy odmiany nowych monitorów, różniących się możliwościami, wielkością i ceną rzecz jasna. Osobiście mam zaszczyt przetestować podstawową propozycję czyli PRO5 V3.
Monitory te cechuje niewielki rozmiar i waga. Wymiary sztuki to: szerokość – 18cm, wysokość – 27,7cm i głębokość – 24,4. Kształt prosty z zaokrąglonymi 4-bocznymi rogami przy wadze 5.5 kg. Obudowa wykonana jest z twardego i odpornego materiału MDF o grubości 1,2cm, a od dołu dodatkowo doklejona jest miękka warstwa materiału gumo-podobnego co ma zapewne niwelować przenoszenie drgań.
Woofer ma średnicę 5 cali i posiada obwód magnetyczny na bazie elementu ferrytowego i cewkę o średnicy 1 cala. Membrana wykonana jest z papieru powlekanego włóknem szklanym. W głośniku wysokotonowym zastosowano magnes neodymowy. Głośniki są solidnie wykonane i umocowane. Front monitora jest wykonany w minimalistyczny sposób. Nie ma tu jakichś bajeranckich, opływowych czy futurystycznych kształtów. Jedynym zdobnikiem jest logo firmy umieszczone na mniejszym sopranowym głośniku. Konstrukcja obudowy to bass-reflex. U dołu, na tylnym panelu poziomo umieszczony jest charakterystyczny podłużny otwór. Wnętrze tej wnęki jest zaokrąglone co niweluje nieprzyjemne furkotania przy niskich częstotliwościach.
Z tyłu umieszczone są także wszystkie gniazda: XLR, TRS (czyli duży Jack), RCA, regulacja głośności (-30 do + 6 dB) i natężenia wysokich tonów (czterostopniowe) w postaci pokręteł, wejście do kabla zasilającego z możliwością ustawienia napięcia oraz niebieska dioda, która świeci się kiedy sprzęt jest włączony. Wszytko jest podpisane z ostrzeżeniami, numerem serii, modelem oraz logiem Prodipe.
Woofery są solidnie wykonane, grają z dużą głośnością i dynamiką, a do tego dość naturalnie. Zakres słyszalnych częstotliwości to od 50Hz do 20 kHz. Tak niskie tony udało się uzyskać dzięki głębokiej obudowie i konstrukcji bass-reflex. Głośnik wysokotonowy generuje bardzo jasne brzmienie nawet w pobliżu 20Khz. Jest głośno i przejrzyście, a do tego też wyraźnie podczas cichego słuchania. Woofer działa na szerokim paśmie i po przysłonięciu małego głośnika jest to bardzo dobrze słyszalne. Dzięki temu możemy z przyjemnością odsłuchiwać każdy rodzaj muzyki, gdzie niskie tony mają bogatszą i bardziej złożoną formę.
Wykres pokazujący zakres słyszanych częstotliwości
Głośnik sopranowy możemy regulować, tak żeby uzyskiwać bardziej twarde lub ciepłe brzmienie. Osobiście wolę twarde – słychać wtedy więcej detali i charakter dźwięków, a Prodipe PRO5 V3 radzą sobie z nimi wyśmienicie. Czasami też warto odciąć wysokie tony jeśli np. chce się “przebadać” dokładnie basy, co jest bardzo dobrym rozwiązaniem. Konstrukcja jest na tyle przemyślana, że przy większej głośności nie odczuwa się jakichś większych drgań, jedynie membrany pracują, a są one dość solidnie wykonane. W parze grają bardzo dobrze, dając przyjemny, głęboki efekt stereo.
Ogólnie prezencja jest niezła choć widać, że producent nie inwestuje specjalnie w powierzchowność, przenosząc środek ciężkości w kierunku wydajności i jakości pracy monitorów. OK. Teraz przyszła pora opisać to co robię w między czasie pisania technicznego wstępu, czyli odsłuchiwania ulubionej muzyki 🙂
Dj Krusch – “Nostalgia” z udziałem Takashi Niigaki
Dj Krusch znany jest z nieprzeciętnego sounddesignu i niezwykłych atmosferycznych klimatów w tym przypadku z udziałem pianisty Takashi Niigaki. Na youtube dostępna jest wersja koncertowa, ale mnie w tym momencie interesuje studyjne nagranie. Mamy tutaj naprawdę sporą różnorodność i bogactwo brzmień. Są elementy muzyki elektronicznej, sample, efekty specjalne i gra na żywo. Jest naprawdę nieźle.
Przejrzystość i mnogość odcieni jest słyszalna. Od razu czuć tą dbałość o detale, każdy element jest jakby precyzyjnie zaaranżowany i stanowi tło do improwizacji Takashi Niigaki, który czasami nadaje fakturę, a czasami snuje swoją opowieść lub rozmawia z Dj Krushem za pomocą swojej muzyki. Przy nawet cichym graniu jestem zaskoczony dokładnością i wyrazistością brzmienia.
Na duży plus przejrzystość niskich tonów. Słychać stopę, bass, a także dolne częstotliwości i nie ma się wrażenia, że coś jest ważniejsze. Mamy w miarę równa linia bez wybrzuszeń. Przydatna jest tutaj opcja przyciszania wysokich tonów, dzięki czemu można się przyjrzeć jak współgrają niziny dźwięku, a jest to na pewno nie małe ułatwienie pracy dla producentów i dźwiękowców.
Megadeth – Fatal Illusion
Przez wiele lat ten zespół jakoś nie przykuwał mojej uwagi, dopóki nie pojawiły się nowe lepsze, bardziej zaawansowane możliwości rejestracji dźwięku w HD. Czemu? Ponieważ wyłapane są wszelkie detale wirtuozerii muzyków grających na gitarach elektrycznych. Super Colider brzmiał już naprawdę nieźle, a najnowsza płyta jest ostra brzmieniowo jak samurajski miecz 🙂 Utwór Fatal Illusion nie tylko jest genialnie zaprojektowany, ale też pokazuje bardzo twórcze, kreatywne podejście do muzyki i brzmienia. No i daje radę! Co przede wszystkim to charakter instrumentów i wokalu. Ta muzyka żyje i ma niezły power. Wysokie tony są zróżnicowane tak jak należy – bez kolorowania, suche, surowe i Prodipe PRO 5 V3 oddają tą moc perfekcyjnie.
Rihanna – Needed Me
Przyszła w końcu kolej na kobiecy wokal. Pani chyba nie trzeba specjalnie przedstawiać bo chyba wszyscy kiedyś coś słyszeli, taki już los artystów muzyki POP. Mimo, iż lubię R&B we wszelakim wykonaniu – to jakość nagrania jest czymś co tym razem przede wszystkim skupia moją uwagę. Ciekawie wykorzystana kompresja kiedy słyszymy specyficzny “nacisk” w momencie, kiedy słychać dźwięk stopy. Poza tym dobrze nagrany, ciekawy, zróżnicowany pod względem artykulacji oraz możliwości współgrania z podkładem wokal i temu właśnie chciałem się przyjrzeć. Jest bardzo dobrze, nawet da się wyłapać wszelakie sztuczki montażowe użyte w studiu. Słychać też wyraźnie wkład emocjonalny i detale. Przyznaję, że jakość dźwięków wydobywających się z tych odsłuchów studyjnych jest satysfakcjonująca.
Soundtrack z gry “Batman – Arkham Knight” David Buckey i Nick Arundel
Nie ukrywam, że spędziłem trochę czasu na samej grze :), a soundtrack jest do tego stopnia dobry, że słucham go namiętnie… Połączenie dźwięków orkiestry z możliwościami studia. Wszytko na najwyższej jakości. Na Pro 5 V3 słychać całe bogactwo brzmień, dynamiki. Dzięki temu, że głośnik basowy ma duży zakres częstotliwości czuć potęgę, wyrazistość i monumentalność orkiestry.
Odsłuch jest bardzo dobry. Większość tych dźwiękowych detali udało mi się wyłapać w słuchawkach i nie spodziewałem się usłyszeć ich w monitorach Prodipe. Tak z ciekawości uruchamiam jeszcze Sylenth1, aby sprawdzić czy uda mi się popracować nad syntezą brzmień. W tym przypadku jest nieźle, choć słuchawki wygrywają. Nie zmienia to jednak faktu, że jeśli interesuje nas gra na żywo, improwizacja, czy szukanie melodii – monitory są niezastąpione.
PLUSY:
- jakość dźwięku
- cena
- głośnik basowy z szerokim zakresem częstotliwości
- duża głośność
- duża czytelność przy małych głośnościach
- czyste wysokie tony
- korektor filtrujący wysokie tony
MINUSY:
- mało staranne wykonanie
Cena: 620PLN za sztukę
Więcej informacji znajdziecie na stronie www.prodipe.com oraz na stronie polskiego przedstawiciele marki fxmusic.com.pl
2propagation